Verdrinking ziet er veelal niet uit zoals mensen denken. Mede door Hollywood en Baywatch is het beeld van een hevig spetterende, zwaaiende en om hulp roepende drenkeling in onze psyche ingebakken. Verdrinking is echter een veel stiller en eenzamer proces dan je denkt.
Iemand die aan het verdrinken is levert de strijd van zijn leven. Zwaaien en spetteren zal in veel gevallen niet lukken. Wanneer de armen boven het hoofd gestoken worden om te zwaaien, zakt hij juist dieper weg in het water. Ook kan een drenkeling, door gebrek aan zuurstof vaak niet om hulp roepen. Alle kracht is nodig om boven te blijven en als het lukt, een hapje adem te pakken.
Door de paniek worden ongecontroleerde bewegingen gemaakt die lijken op zwemmen, of in het geval van kinderen zelfs op spelen. Hierdoor is verdrinking vaak ook slecht te herkennen door omstanders.
Kun je verdrinking dan wel herkennen? Wat gebeurt er met het menselijk lichaam bij verdrinking? In onderstaande video gaat Joost Bierens in op deze vragen. Joost Bierens is van beroep anesthesioloog en hoogleraar bij de Onderzoeksgroep Urgentie en Rampengeneeskunde van de Vrije Universiteit Brussel. Daarnaast is hij één van de oprichters en initiatiefnemers van hebt tweejaarlijks "World Congress on Drownling prevention" en vertegenwoordigd hij Reddingsbrigade Nederland, de KNRM en de Maatschappij tot Redding van Drenkelingen bij de International Lifesaving Federation (ILS).